କଳାହାଣ୍ତିଆ ମେଘ

କବିଚନ୍ଦ୍ର କାଳୀଚରଣ ପଟ୍ଟନାୟକ

କଳାହାଣ୍ତିଆ ମେଘ

( ୧ )

ଅଇଲାଣି ମେଘ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବରଷି ଦେଲାଣି ପାଣି ।

ସାରୁପତ୍ର ଛାତା             ଧରି ବସିଲେ ଲୋ

ବେଙ୍ଗ ସଙ୍ଗେ ବେଙ୍ଗରାଣୀ ।୧।

କଟର କଟର             କଟର ‘କେଁ’ ଲୋ

ରଡ଼ି ଦେଲା ବେଙ୍ଗରାଣୀ ।

ଶୁଣି ତା ହୁକୁମ             ଓ୍ୱାରଣ୍ଟ ଯାରି ଲୋ

ଅଜାଡ଼ିଲା ମେଘ ପାଣି ।୨।

ପୂରୁବ ପଶ୍ଚିମ             ଉତ୍ତର ଦକ୍ଷିଣ

ଚାରିଆଡ଼ରୁ ବାଦଲ ।

ଘୋଟାଇ ଦେଲାଣି             ରବି ଛବିକି ଲୋ

ଦିଶୁଅଛି କେଡ଼େ ନାଲ ।୩।

ସରଗ ରାଇଜେ             ଲାଗିଛି ଯୁଦ୍ଧ ଲୋ

ଆସ କେ ଦେଖିବ ପରା ।

ହାତୀ ଘୋଡ଼ା ସେନା      ଧାଡ଼ିକି ଧାଡ଼ି ଲୋ

ଦିଶୁଅଛି କେଡ଼େ ତୋରା । ୪।

ଦଇବ ବିନ୍ଧାଣୀ             ଧରିଛି ତୁଳି ଲୋ

କରୁଛି ଦେହ ଚିତର ।

ଆଉ କେ ହୋଇବ             ସରି ‘ତା’ ସଙ୍ଗେ ଲୋ

ଏ ତିନି ପୁର ଭିତର ।୫।

ସକାଳୁଆ ରବି             ଉଇଁ ଆସିଲା ଲୋ

ଗରବେ ମଣ୍ତି ବଦନ ।

ଢ଼ାଙ୍କି ଦେଲା ତାକୁ             କାଳିଆ ମେଘ ଲୋ

ଢ଼ାଙ୍ଗି ଦେଲା ଅଭିମାନ ।୬।

ସକାଳୁଆ ମେଘ             ଦେଖି ଡ଼ାହୁକ ଲୋ

ରଡ଼ିଦେଲା ଘନ ଘନ ।

ଚଷା ପୁଅ ମନ             ସମ୍ଭାଳେ କେତେ ଲୋ

ଚିତ୍ତ ହେଲା ଛନ ଛନ ।୭।

ଡାହାଣେ କଶରା             ବାମେ କାଳିଆ ଲୋ

ଯଚି ଦେଇ ସରାଗରେ ।

ଝାମ୍ପିଟି ମୁଣ୍ତାଇ             ବାହାର ହେଲା ଲୋ

ବେଗେ ଟାକରା, ନାଦରେ ।୮।

ଝିରି ଝିରି ଝିରି             ଝରୁଛି ଜଳ ଲୋ

ବିଲ ପାଟ ହିଡ଼ ତଳୁଁ ।

ଶିରି ଶିରି ଶିରି             ବାଆ ବହଇ ଲୋ

ବେଙ୍ଗ ଡ଼ାକେ ଝିଲ ଜଳୁଁ ।୯।

ବୁଢ଼ୀମାଆ ମୋର             ଶୀତେ ଥରୁଛି ଲୋ

ଭାଇ ମୋର ଗଲା ଧାଇଁ ।

ଖନାଇଁ ଖନାଇଁ             କହିଲା ମାଆ ଲୋ

‘‘ଗୀତ ଗାଇବୁ କି ନାହିଁ ? ’’ ।୧୦।

‘‘ଆଇଲାନି ମେଘ            କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବଲଥି ଦେଲାନି ପାନି ।

ଚାଉଲ ଭଜାଲେ             ମନ ମାଆଲ ଲୋ

ଆନିଦବ ବେଙ୍ଗ ରାନୀ ।’’୧୧ ।

ଠୋ’ ଠୋ’ ଠୋ’             ଉଠିଲା ହସ ଲୋ

ହସି ଦେଲା ଭାଇ ମୋର ।

କୁସୁମ କୋମଳ             ତନୁଟି ତାର ଲୋ

ଲୋଟିଗଲା ଭୂମିତଳ ।୧୨।

( ୨ )

ଅଇଲାଣି ମେଘ            କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବରଷି ଦେଲାଣି ପାଣି ।

କେତେ ହୀରାଫୁଲ             ଦେଇ ସରଗ ଲୋ

ପୂଜୁଅଛି ବେଙ୍ଗରାଣୀ ।୧।

ବେଙ୍ଗ ଜାରୀ ଶୁଣି             ମେଘ ଥରିଲାଣି
ହୋଇଲାଣି କମ୍ପଜ୍ୱର ।

ଗରଜି ଘୁମୁରି             ହେଉଛି ମେଘ ଲୋ

ଶୁଭୁଅଛି ଘଡ଼ଘଡ଼ । ୨।

ସନ୍ନିପାତ ଧରି             ମୁଣ୍ତରୁ ତାର ଲୋ

ବହୁଅଛି କେତେ ଜଳ ।

ତେବେକେ ଧମକ             ଦେଉଛି ବେଙ୍ଗ ଲୋ

ଲାଗୁ ନାହିଁ କି ବିକଳ ? ।୩।

ଅତି ରାଗେ ପୁଣି             ମଥା ଉପରେ ଲୋ

ଉଠିଲା ରବି ଏ କାଳେ ।

ଘଡ଼ିଏ ପହଡ଼େ             ଚାହିଁଛି କି ନାହିଁ

ଆଖି ବୁଜିଦେଲା ଖରେ ।୪।

ମେଘ ରୂପ ଦେଖି             ଲାଗିଲା ଡର ଲୋ

ଶୋଷିଲା ସମୁଦ୍ର ପାଣି ।

ପୁଣି କୋଳେ ତାର       ଆଶରା ନେଲା ଲୋ

ବେଳ କାଳ ପରିମାଣି ।୫।

ଘରକୁ ଫେରିଲା             ଚଷା ବାପୁଡ଼ା ଲୋ

ମୁଣ୍ତରୁ ବହୁଛି ଝାଳ ।

ଘରେ ନାହିଁ ଦାନା            ବଇରି ତାର ଲୋ

ହୋଇଛି ବରଷା କାଳ ।୬।

ଆଠ ଦୁମୁକାଣି             ଷୋଳ ଅସରା ଲୋ

ମେଘତ ବରଷିଲାଣି ।

ଆଉ କେତେ ଶତେ       ପେଟରେ ତାର ଲୋ

ରଖିଛି ସମୁଦ୍ର ପାଣି ? ।୭।

ବନଗିରି ଶୋଭା             କି ମନ ଲୋଭା ଲୋ

ସୁକୁମାରୀ ନବଲତା ।

ପଡ଼ି ଉଠି କେଡ଼େ             ଶୋଭା ପାଉଛି ଲୋ

ଉଠାଇ ପକାଇ ମଥା ।୮।

ଥପ ଥପ କରି             ପଡ଼ୁଛି ବିନ୍ଦୁ ଲୋ

ମୁକୁତା ଶୋଭାକୁ ଧରି ।

ଧରଣୀ ଗରଭେ             ଖଣି ଖୋଳି ମେଘ

ଦେଉଅଛି ତହିଁ ଭରି ।୯।

ଶବର ଦମ୍ପତି            ବନ କୁଟୀରେ ଲୋ
ଅଛନ୍ତି ମଉଜ ମାରି ।

ଶଢ଼େଇ ବାସନେ             ଭଜା ଚାଉଳ ଲୋ

ଦେଇଛନ୍ତି ପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ।୧୦।

ପ୍ରଶ୍ନ କୁତୂହଳେ             ଶବର କାମିନୀ

ପଚାରଇ ପ୍ରାଣ ଧନେ ।

‘‘ରାଜା ପୁଅ କହ             କିସ କରୁଥିବେ

ଆଜି ଏ ବରଷା ଦିନେ ?’’ ।୧୧।

କଳପି କଳ୍ପନା             କହେ ଶବର ଲୋ

‘‘କିସ କରୁଥିବେ ଆଉ ।

କମଶଢ଼େଇରେ             ଚାଉଳ ଭଜାତ

ଖାଉଥିବେ ଦେଇ ମହୁ ।’’ ୧୨।

ଯେ ପକ୍ଷୀ ଉଡ଼ଇ             ଯେତେ ଦୂର ସିନା

ସେ ଜାଣେ ତାର ବେଭାର ।

ଶବର କି ଜାଣେ             ଅଧିକା କଥା ଲୋ

ଖୁଦରେ ତା କାରବାର ।୧୩।

ଢ଼ୁମ୍ପା ବଜାଇଣ             ‘‘ଜାଇଫୁଲ’’ ଗୀତ

ଗାଇ ଦେଇ ସରାଗରେ ।

ବରଷା ମଉଜ             ମାରୁଛନ୍ତି ବସି

ବନବାସିଏ ଏ କାଳେ ।୧୪।

ସୁକୁମାର ଅଙ୍ଗ             ମୃଗ ଶିଶୁଟି ଲୋ

ମାରୁଅଛି ଡ଼ିଆଁ ଖରେ ।

ମୟୁର ମୟୁରୀ             ନୃତ୍ୟ ରଚିଲେ ଲୋ

ଆନନ୍ଦେ ଗିରି ବନରେ ।୧୫।

କେତେ ଚନ୍ଦ୍ର ସତେ             ଖେଳୁ ଅଛନ୍ତି ଲୋ

ଘନ କୃଷ୍ଣ ପୁଚ୍ଛେ ତାର ।

ସରଗରେ ସିନା             ଗୋଟିଏ ଚାନ୍ଦ ଲୋ

ଛିଞ୍ଚାଡ଼େ କିରଣ ଜାଳ ।୧୬।

ଚମକେ ଚପଳା             ଚଞ୍ଚଳା ବାଳା ଲୋ

କଳାହାଣ୍ତିଆ ମେଘରେ ।

ଚମକେ ତେସନ             ସୁବର୍ଣ୍ଣ ରେଖା ଲୋ

ମୟୁର ନୀଳ ପୁଚ୍ଛରେ ।୧୭।

ଚଷା ପୁଅ ଭାଇ             ବଣ କନ୍ଦିରେ ଲୋ

ଗାଇଦେଲା ପଦେ ଗୀତ ।

ଫେରିଲା ବେଳରେ       ଘରକୁ ସୁଖେ ଲୋ

ବନ ହୋଇଲା ଧ୍ୱନିତ ।୧୮।

‘‘ବରଷ ବରଷ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବରଷ ବରଷ ପାଣି ।

ବେଙ୍ଗ ଡ଼ାକିଲାଣି             ଉତ୍ତରା ବହେ ଲୋ

ବିଲ ହେଲା ଆଣ୍ଠୁ ଆଣି ।’’ ୧୯।

( ୩ )

ଅଇଲାଣି ମେଘ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବରଷି ଦେଲାଣି ପାଣି
ପଶ୍ଚିମ ଗଗନେ             ସିନ୍ଦୁରା ଫାଟେ ଲୋ

ବେଳତ ବୁଡ଼ିଗଲାଣି ।୧।

ବିଭାଘର ହେଲା             ଦିବସ ରଜାର

ରଜନୀ ରାଣୀର ସଙ୍ଗେ ।

ପବନ ବାଏକ             କୁସୁମ ନର୍ତ୍ତକ

ଗାଇଲେ ଚଡ଼େଇ ରଙ୍ଗେ ।୨।

ବିକଳେ କାନନ             ତେଜିଲା ପକ୍ଷୀ ଲୋ

ଧାଇଁଲା ଆବାସ ମୁଖେ ।

ଝଡ଼ି ବରଷାରେ             ଶାବଳ ଲାଗି ଲୋ

ଘେନିଣ ଆହାର ସୁଖେ । ୩।

ଗୋଠ ଛଡ଼ା କାହିଁ             କୁଆ ଗୋଟିଏ ଲୋ

କାଆ କାଆ ରାବ କରି ।

ଅନାଇଁ ଧାମଇଁ             ଏ ଦିଗେ ସେ ଦିଗେ

ସଙ୍ଗ ସୁମରି ସୁମରି ।୪।

ପତର ଗହଳେ             ଗଛରେ କାହିଁ ଲୋ

ପକ୍ଷୀଟିଏ ଅଛି ବସି ।

ଝାଡ଼ି ଝୁଡ଼ି କେବେ             ଦିଏ ଡ଼େଣାକୁ ଲୋ

ଜଳବିନ୍ଦୁ ପଡ଼େ ଖସି ।୫।

ଆଖି ମେଲାଇଲା             ଫୁଲ ଗୋଟିଏ ଲୋ

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଚାରୁ ଅଧରୀ ।

ଅତି ଯତନରେ             ବୃନ୍ତ ଦୋଳାରେ ଲୋ

ମୁକୁତା ବିନ୍ଦୁଏ ଧରି ।୬।

ଘନନୀଳ କେଶେ             ପରବତର ଲୋ

ଚରିଲା ବାଦଲ ଦଳ ।

ଶୁଭ ଜଳଧାରା             ବହି ଆସଇ ଲୋ

ଓଲାଇ ଲତା ଉହାଡ଼ । ୭।

ନୀଳ କଣ୍ଠଙ୍କର             ନୀଳକେଶେ ଶତେ

ରମନ୍ତି ଗଙ୍ଗା ସୁଜଳା ।

ତଥା ଖେଳୁଅଛି             ପରବତ ଚୂଡ଼େ

ନିର୍ଝରପନ୍ତି-ନିର୍ମ୍ମଳା । ୮।

କୁସୁମ କାମନୀ             କାମିନୀ କାହିଁ ଲୋ

ଗରବେ ହୋଇ ମଗରା ।

ଜଳ ଦରପଣେ             ଦେଖୁଛି ମୁଖ ଲୋ

ରସାଇ କାନନ ସାରା ।୯।

ସୋହାଗରେ କେବେ             ଚୁମ୍ବି ଦିଅଇ ଲୋ

ନିର୍ମ୍ମଳ ନିର୍ଝର ମୁଖେ ।

ଝର ଝରେ ଝରି             ଝଙ୍କାରେ ଝର ଲୋ

ଝଙ୍କାରିତ ବନ ସୁଖେ ।୧୦ ।

ଫେରିଲେ ଏକାଳେ       ଗୋଠରୁ ଗୋରୁ ଲୋ

କରି ହମ୍ବା ହମ୍ବା ସ୍ୱର ।

କାହିଁ ଛୁଆପଛେ             ଧାଏଁ କେ ଗାଈ ଲୋ

ଦେହୁଁ ପଡ଼େ ଜଳଧାର । ୧୧।

ମୋ କଳାମାଣିକ             ଗୀତ ରସିକ ଲୋ

ଦାଣ୍ତ ପହଣ୍ତରେ ଥାଇ ।

ଦେଖି ଗୋରୁପଲ             ଗୋଠ ବାହୁଡ଼ା ଲୋ

ଗାଏ ଖନାଇଁ ଖନାଇଁ ।୧୨।

‘‘ଆଇଲାନି ମେଘ             କଲାହାନ୍ଦିଆ ଲୋ

ବୁଦି ଆସିଲାନି ବେଲ ।

ଗୋଥଲୁ ଫେଲିଲା             ଗଉଦ ତୋକା ଲୋ

ଘେନି ଆମ ଗୋଲୁ ପଲ’’ ।୧୩।

( ୪)

ବରଷିଲା ମେଘ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ଅଜାଡ଼ି ଦେଲାଣି ପାଣି ।

ସଞ୍ଜୁଆ ଅନ୍ଧାରେ             ଦୂର ପରବତ

ମୁଖ ଲୁଚାଇ ଦେଲାଣି ।୧।

ଅନ୍ଧାର ଭୁବନ             ଅନ୍ଧାର ବନ ଲୋ

ଅନ୍ଧାର କ୍ଷେତ ଗଗନ ।

ଚଷା ପୁଅଟିଏ             ଚାଷ କାମ ସାରି

ଘରକୁ ଫେରେ ବହନ ।୨।

‘‘ରଗଡ଼ିଆ ଭାଇ             ଅନା ମେଘକୁ ରେ

ଘୋଟାଇ ଦେଲାଣି ପରା ।

ଚହଟ ମେଘରେ             ଦିଶୁନାହିଁତ ରେ

ଚକମକି ସଞ୍ଜତରା’’ - ।୩।

ବୋଲି ଗାଇଦେଲା       ଗୀତରୁ ପଦେ ଲୋ

ଚଷା ପୁଅ ସରାଗରେ ।

‘‘ଡ଼ିଡ଼ିହ କାଳିଆ             ଉଠ ମୋ ବାପା ଲୋ’’

କହି ଟାକରା ନାଦରେ । ୪।

ଏକା ବାମାକଣ୍ଠୁଁ            ସ୍ପୁରେ ସଙ୍ଗୀତ ଲୋ

ମଧୁର ସ୍ୱନେ ଏ କାଳେ ।

ବସାଇ କୋଳରେ             ଶିଶୁ ସନ୍ତାନେ ଲୋ

ଆହା ! ପଞ୍ଚମ ତାନରେ ।୫।

‘‘ଝୁଲ ବାୟା ମୋର             ଟପର ଟପର

କଳାମେଘ ବରଷିଲା ।

ସଞ୍ଜୁଆ ବାଆତ             ବହିଲା ଧନ ରେ

ତୋତେତ ନିଦ ନୋହିଲା ।’’ ୬।

‘‘ବାରି ପଛଆଡ଼େ            ରାବୁଛି ପେଚା ଲୋ

ଉଡ଼ିଲାଣି ଜୁଳୁଜୁଳା ।

ଶୋଇ ପଡ଼ିବ ମୋ             ଗଣ୍ଠି ଶଙ୍ଖାଳୀ ଲୋ

ଦୂରେ ପଳା ଦୂରେ ପଳା ।’’ ।୭।

‘‘ଦିନେ ସୁକୁମାରୀ             ଜନକ ତନୁଜା

ବାଲମୀକ ତପୋବନେ ।

ଧରି ଲବ କୁଶ             କାନ୍ଦନ୍ତି ବିକଳେ

ସୁମରି ରାମ ରାଜନେ ।’’ ୮।

‘‘ଘୋର ବରଷାରେ       ନ ଦିଶେ ପଥ ଲୋ

ନାହିଁ ଆଲୁଅ ପାଶରେ ।

କଅଁଳ ପତର       ଶେଯାଇ ଶୋଇ ଲୋ

କାନ୍ଦନ୍ତି ମନ ବିକଳେ ।’’ ୯।

‘‘ଖଚୁଆ କଥାରେ             ଭୁଲି ମୋ ପତି ଲୋ

ବୃଥା ଏ ଦଣ୍ତ ବିହିଲେ ।

ସତେ କି ଦୁଃଖିନୀ             ପାଇବ ତାଙ୍କୁ ଲୋ

କେ ଜାଣି ଏ ଜୀବ ଥିଲେ ।’’ ୧୦।

ଏ ସମୟେ ଆହା              ଦରୋଟି କଣ୍ଠୁଁ ଲୋ

ବାହାରି ପଡ଼ିଲା ଗୀତ ।

ଶୁଣି ଚୁମ୍ବ ଦେଲା            ବାମା ତା ମୁଖେ ଲୋ

ହୋଇ ପ୍ରେମ ଉଲ୍ଲସିତ ।’’ ୧୧।

‘‘ନୂଆ ବୋଉ ମୋଲ             ଅତି ଛୁକୁମାଲୀ

ରାନ୍ଧି ନ ଜାନଇ ଭାତ ।

ମାଆ ବୁଢ଼ୀ ଦେଲା             ଓଦା କାଥ ତାକୁ

କୋଲ ମାଲିନେଲା ହାତ ।’’ ୧୨।

( ୫)

ଆଇଲାଣି ମେଘ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ବରଷି ଦେଲାଣି ପାଣି ।

ଆଉ କେତେବେଳେ             ଛାଡ଼ିବୁ ମେଘ ରେ

ଦ୍ୱିଘଡ଼ି ରାତି ହେଲାଣି ।୧।

ପହଣ୍ତ ଆଦରି             ବସିଲେ ଥୋକେ ଲୋ

ଡ଼ରି ଘୋର ବରଷାକୁ ।

କାହିଁ କେ ଗାଇଲା             ରାମ ବନବାସ-

ବେଳ ବରଷା ଗୀତକୁ ।୨।

କାହିଁ ଅବା ପଶା             ଗଞ୍ଜପା ମାଡ଼ ଲୋ
ଉଡ଼ୁଛି ନାହିଁ କଳନା ।

କା’’ର କଚେବାର             ଷୋଳ ସତର ଲୋ

ଡ଼ାକରେ କା ବୁଦ୍ଧି ବଣା ।୩।

ପଣ୍ତାଏ ଜମିଲେ       ଭାଗବତ ଘରେ

ଖୋଲି ବସିଲେଣି ପୋଥି ।

ଗଞ୍ଜାଇ ଦୋକାନ             ଗଞ୍ଜା କଲିତକ

ହୋଇଯିବ ଆଜି ଲୁଟି ।୪।

ଉଖୁଡ଼ା ପୋଷକୁ             ନଡ଼ିଆ ଖଣ୍ତେ ଲୋ

ଏହାର ଏଡ଼େ ପ୍ରାକ୍ରମ ।

ଉଠି ଆସିବେଟି             ହେଲେ ସହଚର

ଏଣେ ଟାଣୁଥିଲେ ଯମ । ୫।

ରୁଦ୍ଧଶ୍ୱାସେ କେହୁ             ଧରଇ ପାଳି ଲୋ

ପଡ଼ିଗଲେ ଗୀତ କାନେ ।

ଗଞ୍ଜାଇଆ ବୁଢ଼ା             ଖୁଁ, ଖୁଁ, କାସ ଲୋ

ତହିଁକି ମଉଜ ଟାଣେ ।୬।

ଚାରି ବ୍ରାହ୍ମଣର             କଜିଆ କାହିଁ ଲୋ

ଲାଗିଅଛି ବର୍ଷାକାଳେ ।

କେଉଁ ମଉଜଟା             ସାର ବାଛିବାକୁ

ବିତି ଗଲାଣି ପହଡ଼େ ।୭।

‘‘ଗରମ ମୁଢ଼ିକୁ             ନଡ଼ିଆ ପାତି ଲୋ

ଗୁଡ଼ ଯେବେ ଗଲା ଜଡ଼ି ।

କି କହିବି ଆଉ             ଭାଇନା ସେ କଥା

ଭାବ ତେବେ ଯିବ ଗଡ଼ି’’ ।୮।

ଏ ସିଦ୍ଧାନ୍ତେ ପୁଣି             କେହୁ ଦେଲା ମତ୍ତ

କିଏ ବା ନାହିଁ ଭରିଲା ।

ବୃଥାରେ ଲାଗିଲେ             ପଣ୍ତାଏ ତହୁଁ ଲୋ

‘‘କିପରି ଏହା ନୋହିଲା ?’’ ।୯।

ମିଛେ କାଳ ଗଲା             ଏ ପୁରାଣ ଖଣ୍ତେ

ଭଲ ମନ୍ଦ କେ ପଚାରେ ।

ରାତି ପହରକୁ             ବଳିଲାଣି ଏବେ

ରଡ଼ିଲେ ବିଲୁଆ ଦଳେ । ୧୦।

ଶୋଇଲେ ସଭିଏଁ             ଯେ ଯାହା ଘରେ ଲୋ

ରାତି ଯିବ ଆସି ପାହି ।

କେଡ଼େ ଯିଦିଖୋର             ବରଷା ତୁହି ରେ

ତୋତେ ଜମା ନିଦ ନାହିଁ ।୧୧।

ଉଠାଇଲା ମେଘ             ବରଷିଲା ପାଣି

ପୁଣିତ କେଣେ ଛପିଲା ।

ପୁଣି ଉଠାଇଲା             ଆଉ ଖଣ୍ତେ ମେଘ

ସ୍ତରକୁ ସ୍ତର ଚାଲିଲା ।୧୨।

ବରଷ ବରଷ             କାଳିଆ ମେଘ ରେ

ବେଙ୍ଗ ଦେଲା ହୁଳ ହୁଳି ।

ଘେନି ତୋ ସଙ୍ଗିନୀ       ଚପଳା ରଙ୍ଗିନୀ

ଘଡ଼ିଘଡ଼ି ସଙ୍ଗେ ଝୁଲି ।୧୩।

ଆହା କି ଗମ୍ଭୀର             ଗଭୀର ନିଶା ଲୋ

ତା ସଙ୍ଗେ ବରଷା ପାଣି ।

ସେ ସ୍ୱର ଲହରୀ             ମନେ ପଡ଼ିଲେ ଲୋ

ହୃଦୟ ହୁଅଇ ହାଣି ।୧୪।

ଝର ଝର ଝର             ଝରଣା ସ୍ୱର ଲୋ

ତାଳ ତାର ବେଙ୍ଗ ନାଦ ।

ସରଗ ରାଗିଣୀ             ମେଲାଇ ଛନ୍ତି ଲୋ

ହେଉଛି କାନ ସ୍ତବଧ । ୧୫।

ଉଠିଲା ଫୁଲିଆ             ଛାଡ଼ିଲା ମେଘ ଲୋ

ରାତି ହେଲା ପାହାନ୍ତିଆ ।

ପୂରୁବ ଗଗନେ             ଉଠିଲେ ରବି ଲୋ

ଦିଶିଲା ଦିଗ ନାଲିଆ । ୧୬।

ବନ୍ଦାଇଲା ଯହୁଁ             ଉଷା ସୁନ୍ଦରୀ ଲୋ ।

ରବି ଦୀପ ଧରି କରେ ।

ଡ଼ାକିଲା ବନ୍ଦନୀ             ପକ୍ଷୀଟି ଆକୁଳେ

ମେଘ ଛାଡ଼ିଗଲା ଖରେ ।୧୭।

ଉଠିଲାଣି ପୁଣି             କଳାହାଣ୍ତିଆ ଲୋ

ଅଜାଡ଼ିଲା ବେଗେ ପାଣି ।

ଯାଉଥା ଆସୁଥା             ଅମାନିଆଁ ତୁ ରେ

ଆଉ ନ ପାରିବି ଗଣି ।୧୮।

ବରଷ ବରଷ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ରେ

ବରଷ ପୋଖରୀ ବିଲେ ।

ଆଉ ବେଙ୍ଗ ରାଣୀ              କଥା ନ ମାନ ରେ

ନ ଶୁଣ ଆଉ ରଡ଼ିଲେ ।୧୯।

ରାଇଜର ସୁଖ             ମନାସ ମେଘ ରେ

ଅଜାଡ଼ି ଦେ ସୁଖେ ପାଣି ।

ବରଷକ ଦୁଃଖ             ଫେଡ଼ ତୁ ମେଘ ରେ

ବଞ୍ଚାଅ ଜଗତ ପ୍ରାଣୀ ।୨୦।

ଉଠାଅ ତୁ ମେଘ             କଳାହାଣ୍ତିଆ ରେ

ବରଷ ବରଷ ପାଣି ।

ସାରୁପତ୍ର ଛତା             ଧରି ବସିଲେ ଲୋ

ବେଙ୍ଗ ସଙ୍ଗେ ବେଙ୍ଗରାଣୀ । ୨୧।

ସମାପ୍ତ ।